Ochrona przed promieniowaniem w radiologii. Prawo i rzeczywistość
fot. iStock
Jednolite podejście do bardzo różnych podmiotów (jednostek organizacyjnych) daje w efekcie kuriozalne czasami wymagania. Brak wyłączenia z niektórych wymagań instalacji medycznych (w tym i wewnątrzustnych aparatów stomatologicznych czy densytometrów) spowodował, że są one traktowane na równi z jednostkami, które mogą powodować zagrożenie radiacyjne ogółu ludności. Poniżej omówię pokrótce najważniejsze z wyzwań, przed jakimi stanęły osoby odpowiedzialne za ochronę radiologiczną w jednostkach ochrony zdrowia.
Ochrona radiologiczna
Ustawa Prawo atomowe definiuje pojęcie ochrony radiologicznej, rozróżniając ochronę ogółu ludności: „ochrona radiologiczna – zapobieganie narażeniu ludzi i skażeniu środowiska, a w przypadku braku możliwości zapobieżenia takim sytuacjom – ograniczenie ich skutków do poziomu tak niskiego, jak tylko jest to rozsądnie osiągalne, przy uwzględnieniu czynników ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych” i ochronę pacjenta: „ochrona radiologiczna pacjenta – zespół czynności i ograniczeń zmierzających do zminimalizowania narażenia pacjenta na promieniowanie jonizujące, które nie będzie nadmiernie utrudniało lub uniemożliwiało uzyskania pożądanych i uzasadnionych informacji diagnostycznych lub efektów leczniczych”.
Jasne definicje, całkiem dobrze ujmujące wymagane działania. Ale za tymi opisami musi stać zrozumienie sensu podejmowanych działań, bo inaczej ochrona będ...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
Dlaczego warto wykupić subskrypcję?
Otrzymasz dostęp do:- wszystkich merytorycznych publikacji z zakresu nowoczesnych technologii medycznych i zarządzania jednostkami ochrony zdrowia,
- materiałów wideo z wystąpieniami cenionych ekspertów z branży,
- wywiadów z uznanymi praktykami i ekspertami,
- materiałów szkoleniowych z konferencji organizowanych przez "OPM" i dlaSzpitali.pl,
- wydań aktualnych i archiwalnych numerów "OPM" w wersji online