Jak skutecznie zarządzać szpitalnym oddziałem ratunkowym

Bieżące monitorowanie stanu oddziału oraz ścieżki diagnostyczno-terapeutycznej umożliwia podjęcie niezbędnych działań naprawczych w momencie pojawiania się przeszkód na którymkolwiek z etapów realizacji procesu.

Optymalizacja wykorzystania zasobów jest związana bezpośrednio z czasem pobytu pacjenta w SOR. Obciążenie personelu medycznego nadmierną liczbą pacjentów oczekujących na przekazanie do oddziału prowadzi do zwiększenia liczby błędów popełnianych podczas procesu diagnostyczno-terapeutycznego. Ponadto zwiększa się zużycie leków, materiałów i wyrobów medycznych, które nie służą już ratowaniu życia, a wykorzystywane są do leczenia stacjonarnego, które powinno być kontynuowane po przekazaniu pacjenta na oddział docelowy. Przedłużająca się hospitalizacja pacjenta w SOR generuje także koszty związane z koniecznością zwiększenia obsady dyżurowej w celu zabezpieczenia ciągłości (gotowości) oddziału do dalszego udzielania świadczeń, a tym samym prawidłowego funkcjonowania systemu PRM.

Dodatkowym obciążeniem dla oddziału są pacjenci ambulatoryjni (niebędący w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego), którym porada powinna zostać udzielona w POZ, AOS czy też w ramach nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej.

Istota zarządzania finansami SOR sprowadza się w skrócie do bieżącej kontroli kosztów funkcjonowania oddziału (w tym kosztów udzielania świadczeń), nadzoru nad rzetelnością przypisania kosztów oraz maksymalizacji przychodów, czyli prawidłowej sprawozdawczości wykonanych procedur. W gestii zarządzającego jest zatem stworzenie odpowiednich warunków i mechanizmów organizacyjnych, aby zminimalizować liczbę błędów w rozliczeniach i w rezultacie uzyskać maksymalną kategoryzację na podstawie wykonanych procedur.

Prezes Narodowego Funduszu Z...