Trendy w diagnostyce sepsy oraz ewaluacja istniejących testów diagnostycznych

Rozwój metod molekularnych pozwolił na opracowanie i wprowadzenie na rynek diagnostyczny nowych testów do szybkiego wykrywania czynników etiologicznych sepsy i podjęcia szybkich działań, które są w stanie poprawić rokowania pacjenta.

Sepsa jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów w szpitalach. Jej współczynnik śmiertelności jest porównywalny do zawału serca. Z uwagi na powagę tej choroby została ona nazwana ukrytą katastrofą dla zdrowia publicznego. Stosowanie czułych i specyficznych oraz szybkich metod diagnostycznych w kierunku wykrycia czynnika sprawczego sepsy i wprowadzenie odpowiedniej terapii jest kluczowe, aby zwiększyć przeżywalność pacjentów z podejrzeniem sepsy. W artykule zostaną ocenione stosowane do tej pory metody diagnostyczne oraz związane z nimi problemy. Ponadto zostaną omówione nowe rozwiązania oparte o testy molekularne, ich pozytywne i negatywne cechy.

Cechy idealnych testów diagnostycznych w kierunku wykrywania sepsy

Szybkie wykrycie drobnoustrojów patogennych, identyfikacja gatunkowa oraz zbadanie ich oporności na leki jest kluczowym celem w diagnostyce sepsy. Badania wrażliwości na antybiotyki są szczególnie istotne w celu podjęcia właściwych decyzji o terapii pacjenta. Każda godzina opóźnienia podania antybiotyków powoduje spadek wskaźnika przeżywalności wśród pacjentów średnio o 8% (1). Identyfikacja patogenu i ogólne określenie jego wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe zajmuje ponad 24 godziny, co zmusza klinicystów do terapii empirycznej o szerokim spektrum działania, skierowanej na prawdopodobny patogen/-y. Mało czułe i czasochłonne tradycyjne, mikrobiologiczne metody diagnostyczne nie zostały jeszcze zastąpione [...]

Ten materiał dostępny jest dla Subskrybentów.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną Subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas