Krzysztof Kuszewski: Dwa wstrząsy

Nie ma żadnej alternatywnej medycyny. Są brak wiedzy i głupota oraz brak odpowiedzialności. Cały ruch antyszczepionkowy oparty jest na kłamstwie, a brytyjskiemu lekarzowi, który opublikował swoje zmanipulowane badania, odebrano dyplom.

W Białogardzie młodzi fanatyczni rodzice „wykradli” ze szpitala swoje własne, urodzone przedwcześnie dziecko. Przyczyną była chęć wychowania go bez jakiegokolwiek udziału medycyny. Dotyczyło to szczepień, umycia niemowlęcia ze smółki i wód płodowych, zakroplenia oczu, pewnie także badań przesiewowych itd. Matka dziecka wykazała się wiedzą i powiedziała, że oczy zakropli własnym mlekiem, zaś co do kąpieli stwierdziła, że nic lepiej nie chroni niż brud poporodowy. Pewnie nie wiedziała, że suki wylizują dokładnie swoje szczenięta zaraz po urodzeniu. Głupota i brak wiedzy to jedna kwestia, ale pozostaje jeszcze problem moralny. Dziecko nie jest własnością rodziców. Oni mają do pewnego momentu w życiu opiekować się dzieckiem. Na czym jednak polega ta opieka? Na ochronie przed niebezpieczeństwami. Czy bezpieczne jest zabieranie wcześniaka ze szpitala na drugą dobę po urodzeniu? Czy bezpieczne jest odmówić szczepień i badań? Czy logiczne jest wlewanie mleka do oczu i pozostawienie wyśmienitej pożywki dla bakterii na skórze dziecka? Wiemy, że jednak zdarzają się (na szczęście rzadko) ludzie, którzy nie muszą mieć rzetelnej wiedzy, ale mają wiarę, że dorobek ludzkości nic nie znaczy.

Do tego wszystkiego włącza się tajemnicza grupa antyszczepionkowa, która publicznie stwierdza w zamieszczonym w internecie filmiku, że owemu dziecku nic nie grozi i wszystko jest w porządku. Dla mnie, jako osoby, która zajmowała się zdrowiem publicznym, jest to eskalacja walki o bezpieczeństwo populacji polskiej. Będziemy teraz „wykradać” noworodki ze szpitali, aby nie „tknęła” ich medycyna. Nie ma żadnej alternatywnej medycyny. Są brak wiedzy i głupota oraz brak odpowiedzialności. Cały ruch antyszczepionkowy oparty jest na kłamstwie. Brytyjskiemu lekarzowi, który opublikował swoje zmanipulowane badania, odebrano dyplom. Internet traktowany jest bezkrytycznie jako źródło wiedzy objawionej. Przecież tam każdy może napisać, co chce lub uważa, bez żadnych konsekwencji. Przywołam przykład młodej matki z Australii, która nie szczepiła swojej córeczki przeciw krztuścowi, posłuchała bowiem internetowej informacji o szkodliwości tego szczepienia. Dziecko zachorowało na krztusiec, trafiło w ciężkim stanie na oddział intensywnej terapii i cudem nie zmarło. Jego matka jest obecnie aktywistką zwalczającą ruchy antyszczepionkowe. Zobaczyła na przykładzie własnego dziecka, do czego to prowadzi. Nie życzę, aby rodzice, którzy „wykradli” wcześniaka ze szpitala w Białogardzie, musieli tak pobierać edukację. To był mój wstrząs.

Drugi wstrząs dotyczył niestety osoby wykształconej. Mianowicie wiceminister szkolnictwa i nauki Marcin Szumowski surowo ocenił polską telemedycynę. Powiedział, że w Polsce telemedycyna to konsultacje dwóch lekarzy przez telefon, który – jak wiadomo – wynalazł jakiś czas temu Alexander Graham Bell. Sądzę, że nie przygotował się do lekcji. Chorzy kardiologiczni mają w domach urządzenia do przesyłania EKG, oczywiście nie wszyscy, i odwrotnie – mogą otrzymać zalecenia co do leków i ewentualnej hospitalizacji. Przesyłane są wyniki badań USG do konsultacji. To samo dotyczy RTG i rezonansu magnetycznego. Dotyczy to także badań histopatologicznych i badań laboratoryjnych. To nie jest rozmowa dwóch lekarzy. To jest telemedycyna. Natomiast recepta elektroniczna nie ma wiele wspólnego ze szpitalami i z uzyskaniem wolnej przestrzeni w szpitalach, co proponuje pan minister. Dodaje również, że telekonsultacje mogą zmienić terapię. Racja, konsultacje to też telemedycyna, czasem także przez telefon Bella. Nie warto więc potępiać wszystkiego w czambuł, tym bardziej że wstrzymano właśnie prace nad platformą informatyczną P1, choć recepty elektroniczne jednak się uratowały, o czym pan minister nie wiedział. Na koniec muszę powiedzieć, że brak wykształcenia i wybitne wykształcenie mogą prowadzić do podobnych rezultatów, czyli – jak to się teraz mówi – postprawdy. Kłaniam się uniżenie.