Wyposażenie sali operacyjnej XXI wieku do zabiegów techniką laparoskopową

Podczas operacji małoinwazyjnych należy odpowiednio rozmieścić sprzęt w sali operacyjnej, ułożyć pacjenta na stole, rozplanować położenie portów, aby ciało chirurga było ustawione w pozycji jak najmniej obciążającej dla niego.

Każde otwarcie ciała pacjenta wiąże się z olbrzymim stresem dla organizmu zarówno natury fizjologicznej, jak i psychicznej. Metodę, która w jakikolwiek sposób go zmniejsza, warto doskonalić i stosować tam, gdzie tylko jest to możliwe. Taką metodą jest laparoskopia, która pod koniec XX wieku weszła do listy dostępnych technik chirurgicznych. Dziś każdy operator powinien wiedzieć, jak wiele korzyści wynika ze stosowania technik małoinwazyjnych. Wśród największych zalet należy wymienić: mniejszy ból pooperacyjny, minimalizację powikłań dotyczących rany, szczególnie w aspekcie zakażeń, szybszy powrót do sprawności i aktywności zawodowej. Chirurgia minimalnego dostępu jest chirurgią opartą na zdobyczach postępu technologicznego, które w sprytny sposób należy wkomponować w salę operacyjną zgodnie z zasadami ergonomii.

Jak wynaleziono laparoskop?

Historia laparoskopii sięga czasów starożytnych Greków, wśród których widać było zainteresowanie endoskopią, jednak zakres ich działań ograniczony był potrzebą oświetlania pola. Uważa się, że to właśnie oświetlenie stanowiło największą przeszkodę w rozwoju laparoskopii. W 1768 r. problem ten rozwiązał francuz George Arnaud de Rosil, konstruując lampę do badań endoskopowych z osłoniętą latarnią. Za pomysłodawcę współczesnej laparoskopii uznać można Philipa Bozziniego, który w 1806 r. zbudował pierwszy endoskop – układ [...]

Ten materiał dostępny jest dla subskrybentów Premium.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas