Technologie w diagnostyce obrazowej – kryteria wyboru aparatury
Wybór tomografu komputerowego
Początkowo rozwój tomografii komputerowej dotyczył głównie zmiany sposobu akwizycji obrazów, z sekwencyjnej, polegającej na przesuwie stołu pomiędzy poszczególnymi skanami o grubości jednej warstwy detektorów (ryc. 2A), do spiralnej (helikalnej), w której przesuw stołu i skanowanie pacjenta są ciągłe (ryc. 2B).
Następnie firmy produkujące aparaturę TK rozpoczęły wyścig w konkurencji „liczba detektorów”. Początkowo jeden rząd detektorów zastąpiono dwoma, czterema czy szesnastoma, powstały hybrydy z zablokowaną częścią detektorów w celu zaoferowania niższej ceny zakupu, np. aparaty 12-rzędowe. Pojawiły się aparaty 64- i 128-rzędowe. Do większości zastosowań wystarczy bowiem aparat 64-rzędowy, a w małych ośrodkach wykonujących niewielką liczbę badań doskonale sprawdzi się nawet aparat 16-rzędowy. Jest to sytuacja analogiczna do rynku cyfrowych aparatów fotograficznych, gdzie większość konsumentów zrozumiała już, że kluczem do uzyskania dobrych wyników nie jest liczba megapikseli aparatu, a ich jakość. W systemach tomografii komputerowej nową jakość tworzą systemy towarzyszące – oprogramowanie eliminujące artefakty, krótszy czas akwizycji uzyskiwany przez większą wydajność sprzętu i szybszy przesuw stołu, lub też systemy ograniczające dawkę promieniowania przy zachowaniu tego samego efektu diagnostycznego.
Kolejnym kierunkiem rozwoju są systemy dwulampowe (DSCT), zawierające dwa układy lampa – detektory, pozwalające na uzyskanie lepszej jakości obrazów w krótszym czasie, dodatkowo z eliminacją większości artefaktów metalicznych. Są to jednak systemy drogie, dlatego dobrą alternatywą wobec zastosowań ortopedycznych przy obrazowaniu implantów z elementami metalicznymi są obecnie aparaty dwuenergetyczne (DECT), zmieniające w zależności od pozycji obrotowej napięcie lampy, co pozwala na eliminację artefaktów metalicznych protez i dzięki temu dokładniejszą ocenę ich osadzenia. Rzadziej spotykane są aparaty dwuwarstwowe – z jednym źródłem, ale emitującym promieniowanie na dwie warstwy detektorów – położoną głębiej i płytszą.
[...]