Zastosowanie technik małoinwazyjnych w chirurgii
Szkolenie
Chirurgia laparoskopowa niesie ze sobą wyzwania nieobecne przy dostępie klasycznym. Operowanie przy użyciu narzędzi laparoskopowych jest trudniejsze i mniej intuicyjne niż operowanie z dostępu otwartego. W związku z wykorzystaniem narzędzi o długości kilkudziesięciu centymetrów możliwość wyczucia napięcia tkanek chwytanych przy pomocy końcówek narzędzi jest ograniczone. Ponadto warto zauważyć, że obraz uzyskiwany z kamery na ekranie telewizora jest dwuwymiarowy w przeciwieństwie do faktycznego pola operacyjnego, które jest trójwymiarowe. Niesie to ze sobą wyzwanie dla operatora, który musi wyuczyć się czucia trzeciego wymiaru. Powyżej opisane wyzwania, pomimo rozwoju technologii produkcji narzędzi oraz wprowadzania coraz lepszych kamer laparoskopowych, w tym trójwymiarowych, wciąż wymagają świetnego przygotowania manualnego od operatorów. W związku z tym powstało wiele protokołów treningu laboratoryjnego umiejętności koniecznych do wykonywania zabiegów laparoskopowych (10, 11).
Podstawowy sposób szkolenia adeptów chirurgii laparoskopowej poza salą operacyjną polega na wykorzystaniu tzw. trenażerów skrzynkowych (ang. box-trainers). Są to, jak nazwa wskazuje, pojemniki, do których wprowadza się narzędzia laparoskopowe i wykonuje manipulacje na specjalnie przygotowanych przedmiotach. Umożliwia to wyuczenie się czucia siły nacisku oraz spostrzegania trzeciego wymiaru. Ma to szczególne znaczenie w przypadku nauki skomplikowanych czynności laparoskopowych, takich jak szycie i wiązanie intrakorporalne (tj. wewnątrz ciała pacjenta). Jak wspomniano, skuteczność ustrukturyzowanych protokołów nauki chirurgii laparoskopowej przy pomocy trenażerów skrzynkowych została wielokrotnie udokumentowana. Należy w związku z tym podkreślić, że warto wprowadzić tego typu kursy do każdego oddziału chirurgii szkolącego rezydentów chirurgii laparoskopowej. Umożliwia to zwiększenie bezpieczeństwa pacjentów oraz podwyższenie jakości szkolenia, jak i obniżenie jego kosztów.
[...]