Doposażenie centralnej sterylizacji w sterylizator niskotemperaturowy

Rodzajów dostępnych metod sterylizacji niskotemperaturowej jest sporo. Jednakże tych, które są obecnie najczęściej wykorzystywane w centralnych sterylizatorniach, tylko dwie: gazowa i na nadtlenek wodoru. Dokonując wyboru sterylizatora do naszej centralnej sterylizatorni, powinniśmy podejść do tematu bardzo indywidualnie.
Sterylizatory niskotemperaturowe już dawno zagościły w centralnych sterylizacjach jako ich wyposażenie. Szczególnie w jednostkach, które wykonują dużą liczbę procedur medycznych z wykorzystaniem narzędzi, sprzętów, akcesoriów oraz przedmiotów wrażliwych na wysoką temperaturę oraz wilgoć. Najbardziej znanymi metodami sterylizacji niskotemperaturowej w szpitalach są: sterylizacja gazowa tlenkiem etylenu lub formaldehydem oraz sterylizacja nadtlenkiem wodoru. Sterylizacja gazowa jest coraz częściej wypierana przez sterylizację nadtlenkiem wodoru. Główną przyczyną takiego stanu rzeczy są toksyczne dla ludzi czynniki sterylizacyjne wykorzystywane do sterylizacji gazowej. Dodatkowo po każdym procesie dekontaminacji tlenkiem etylenu wymagane jest przeprowadzenie degazacji, która trwa ponad 12 h. Oprócz powyżej opisanych można wymienić jeszcze mniej znane metody sterylizacji niskotemperaturowej, tj.: chemiczna (kwasem nadoctowym lub roztworami aldehydów glutarowych), radiacyjna (promieniowaniem jonizującym), promieniowaniem ultrafioletowym oraz ozonem. W niniejszym artykule przybliżę metody sterylizacji niskotemperaturowej, a także wskażę, na jakie kryteria i czynniki należy zwrócić uwagę przy zakupie sterylizatora niskotemperaturowego do centralnej sterylizacji.
Rodzaje sterylizacji niskotemperaturowych ze względu na zastosowany czynnik sterylizujący
Sterylizacją niskotemperaturową nazywa się proces trwałej eliminacji mikroorganizmów z przedmiotów nieodpornych na wilgoć i wysoką temperaturę. Ze względu na zastosowany czynnik [...]