GUS o systemie i zdrowiu Polaków w 2020 roku

W grudniu ubiegłego roku ukazał się kolejny cykliczny raport Głównego Urzędu Statystycznego pt. „Zdrowie i ochrona zdrowia w 2020 r.”. Raport przedstawia sytuację pierwszego roku pandemii i sięga również często do porównywalnych danych z poprzednich, „przedcovidowych” okresów lat 2018-2019.
Dokument w sposób systematyczny i liczbowy przedstawia zarówno stan szeroko rozumianego krajowego potencjału systemu ochrony zdrowia, jak i możliwe do skwantyfikowania potrzeby jego uczestników, głównie pacjentów. W tym miejscu spróbuję, w sposób najbardziej syntetyczny jak to będzie możliwe, przedstawić główne wnioski wynikające z cytowanego ponaddwustustronicowego dokumentu. Warto pamiętać, że raport przedstawia sytuację pierwszego roku pandemii, sięga również często do porównywalnych danych z poprzednich, „przedcovidowych” okresów lat 2018-2019. Pewne uwidocznione w nim zjawiska mogą zatem w kolejnych latach ulec istotnym zmianom, zarówno in plus, jak i in minus, co prawdopodobnie znajdzie swoje odzwierciedlenie w kolejnych raportach.
Epidemiologia
Rok 2020 to dopiero początek zmagań z koronawirusem COVID-19. Dlatego też to nie on jeszcze zdominował statystyki zachorowalności polskiego społeczeństwa na choroby zakaźne. W tym czasie, jak się okazuje, Polacy chorowali głównie na grypę, szkarlatynę i salmonellozę. Statystycznie w tym zakresie sytuacja w stosunku do roku 2019 uległa poprawie, bowiem w przeliczeniu na 100 tys. mieszkańców liczba zachorowań na grypę spadła o 4238 przypadków (do 8241). Znacznie rzadziej też odnotowywano szkarlatynę i salmonellozę – spadki odpowiednio o 34 [...]