Polski system ochrony zdrowia – dwa punkty widzenia – analogiczne wnioski
Polski system opieki zdrowotnej wymaga naprawy. Kolejne ekipy rządzące wprowadzały różnego rodzaju zmiany, które nie przynosiły jednak znaczącej poprawy efektywności funkcjonowania opieki zdrowotnej, a tym samym – sytuacji pacjentów.
W ostatnim czasie ukazały się dwa interesujące dokumenty opisujące i poddające analizie stan polskiego systemu opieki zdrowotnej. Pierwszy to wyciąg z ustaleń kontroli NIK dotyczącej „Realizacji zadań Narodowego Funduszu Zdrowia w 2016 roku” (1). Drugi – to raport Komisji Europejskiej wydany w cyklu „Profile systemu ochrony zdrowia 2017” dotyczący Polski (2). Warto, być może nawet tylko pobieżnie, przedstawić kilka najważniejszych wątków nich zawartych. Na bardziej dogłębną analizę, choćby z braku miejsca, trudno sobie bowiem w tym tekście pozwolić.
Niedofinansowanie systemu
To pierwsza i oczywista konstatacja wynikająca z obu dokumentów. Na ten temat napisano już prawie wszystko, także przy okazji podjętych niedawno decyzji o sukcesywnym podnoszeniu nakładów na ochronę zdrowia do planowanych 6% PKB, publicznych środków, w 2025 r. Dziś, jak wiadomo, jest to rząd 6,4% PKB (w tym tylko 4,6% środków publicznych i 1,8%&nbs...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
Dlaczego warto wykupić subskrypcję?
Otrzymasz dostęp do:- wszystkich merytorycznych publikacji z zakresu nowoczesnych technologii medycznych i zarządzania jednostkami ochrony zdrowia,
- materiałów wideo z wystąpieniami cenionych ekspertów z branży,
- wywiadów z uznanymi praktykami i ekspertami,
- materiałów szkoleniowych z konferencji organizowanych przez "OPM" i dlaSzpitali.pl,
- wydań aktualnych i archiwalnych numerów "OPM" w wersji online