Oddział neonatologiczny – organizacja i funkcjonowanie

Optymalnym modelem opieki personelu średniego nad matką i zdrowym dzieckiem podczas porodu i połogu jest scentralizowanie tej pracy na położną. Udział zespołu noworodkowego w porodzie i dalszej opiece nad zdrowym noworodkiem powinien ograniczać się do lekarzy neonatologów.

W wielu szpitalach w Polsce współistnieją nadal dwa zespoły – położniczy i noworodkowy, sprawujący z oddzielna opiekę nad matką i dzieckiem. Nie jest to model optymalny. Rozdział obowiązków w opiece nad matką (położna oddziału położniczego) i noworodkiem (pielęgniarka lub położna z zespołu neonatologicznego) po urodzeniu jest sztuczny i z reguły rodzi napięcia o podział pracy. Zazwyczaj pojawiają się problemy współpracy zespołów, a zwłaszcza obowiązków w granicznych sytuacjach problemów w laktacji i ssania z piersi.

Opieka w systemie rooming-in zakłada ciągle przebywanie dziecka z matką, bez nieuzasadnionego rozdzielania. Niemal wszystkie procedury medyczne, terapeutyczne, diagnostyczne czy pielęgnacyjne dotyczące dziecka mogą i powinny być wykonywane na sali przy matce. Rozdzielenie matki i dziecka jest znaczącym czynnikiem hamującym uruchomienie laktacji. Częstym błędem na tym etapie opieki jest przesuwanie dziecka w godzinach nocnych z położnictwa do oddziału neonatologicznego. Tymczasem nocne karmienie piersią jest konieczne dla skutecznego wyzwolenia i utrzymania laktacji. Pokarm nocny odznacza się specyficznym składem biochemicznym, jak wysokojakościowe tłuszcze mleka i melatonina. Opieka personelu nad zdrowym dzieckiem przez cały okres jego pobytu w szpitalu powinna być realizowana przy łóżku matki, a nie w oddzielnym pokoju, także w nocy (3, 4).

Oddział opieki pośredniej, ciągłej i intensywnej noworodka

Są to części oddziału o narastającym st...