Nużyca – pasożytnicza choroba skóry, o której zapominamy

Metody diagnostyczne

Najbardziej powszechną metodą diagnostyczną jest przygotowanie preparatu mikroskopowego, a następnie zliczenie każdego ze stadiów rozwojowych tj. jaja, larwy nimfy, postaci dorosłych przy użyciu mikroskopu optycznego. Kryterium rozpoznania nużycy to obecność powyżej 5 osobników wraz z jajami i larwami na 1 cm² badanego obszaru (13). Dodatkowym atutem tej metody jest prostota wykonania oraz brak konieczności posiadania wysoce specjalistycznego sprzętu laboratoryjnego. Dodatkowo użycie w tej metodzie alkoholu etylowego lub fluoresceiny znacznie poprawia jakość obrazu widocznego pod mikroskopem.

Materiał do diagnostyki

1. Powierzchniowa biopsja skóry w miejscu objętym zmianami. Twarz musi być dokładnie oczyszczona, następnie na końcu plastikowego szkiełka o wymiarach 2,54 cm × 7,62 cm należy umieścić jedną kroplę kleju cyjanoakrylowego. Tak przygotowane szkiełko należy docisnąć w okolicy przyśrodkowego obszaru policzka, w taki sposób aby równomiernie klej został rozprowadzony do połowy długości szkiełka. Pozostawić 5 min na czas polimeryzacji kleju, następnie usunąć go z powierzchni skóry. Dzięki takiej procedurze uzyskujemy preparat, który doskonale nadaje się do obejrzenia go pod mikroskopem stereoskopowym. Diagnostyka opiera się na określeniu ilości roztoczy znajdującej się na powierzchni 1 cm² zmienionej skóry.
2. Zeskrobiny naskórka ze zmian skórnych. Materiał pobierany jest przy użyciu jałowego skalpela. Dokonuje się macerację pobranych zeskrobin poprzez umieszczenie ich na szkiełku podstawowym, dodanie kropli 4-5% roztworu NaOH lub KOH i inkubację przez 1h. Następnie tak przygotowane preparaty ogląda się [...]

Ten materiał dostępny jest dla zalogowanych użytkowników.

Bezpłatnie załóż konto i dołącz do grona użytkowników naszego portalu!

Zaloguj się Zarejestruj się

Chcesz mieć dostęp do wszystkich materiałów na portalu?

Wybierz subskrypcję