Informatyzacja szpitali w Polsce – stan aktualny i kierunki rozwoju
Aktualny stan prawny
Kwestie związane z e-zdrowiem i ze społeczeństwem informacyjnym regulowane są zarówno przez dokumenty wspólnotowe, jak i krajowe państw członkowskich. Stanowią one akty prawne w pośredni lub bezpośredni sposób oddziałujące na kształt systemów informacyjnych oraz narzędzi e-zdrowia w systemach ochrony zdrowia krajów UE. O ile nie można odmówić konsekwencji w realizacji założonych celów określonych w dokumentach wspólnotowych, o tyle sprawa ma się zgoła inaczej w kwestii wykonawczych regulacji krajowych. Już w 2011 roku w dokumencie wydanym przez CSIOZ pt. Kierunki informatyzacji „e-Zdrowie Polska” na lata 2011-2015 zagadnienia dotyczące spraw legislacyjnych znalazły się w słabych stronach oraz zagrożeniach w przeprowadzonej analizie SWOT obecnego stanu systemu ochrony zdrowia, definiowane jako istotne ryzyko w procesie wdrażania e-zdrowia w Polsce (10).
Oprócz fundamentów prawnych informatyzacji szpitali w Polsce, jakie wynikają z ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia z 2011 roku oraz późniejszych pomniejszych rozporządzeń ministra zdrowia, ostatnim z aktów prawnych dotyczących informatyzacji ochrony zdrowia w Polsce jest nowelizacja Ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia z dnia 20 lipca 2017 roku.
W przyjętej przez sejm nowelizacji najbardziej znaczącą zmianą dla świadczeniodawców jest przesunięcie realizacji założeń projektu P1 – Elektronicznej Platformy Gromadzenia Analizy i udostępnienia Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych. W treści ogłoszonego aktu zawarto nowe terminy obowiązkowego wystawiania: e-recept – od 1 stycznia 2020 r., e-skierowań – od 1 stycznia 2021 r., oraz obowiązku prowadzenia EDM – od 1 stycznia 2019 r., wraz z jej przetwarzaniem i wymianą za pośrednictwem [...]