Wpływ epidemii zakażeń koronawirusem na działalność leczniczą – przymus medyczny

W wyjątkowych sytuacjach prawo przewiduje udzielanie świadczeń zdrowotnych bez zgody pacjenta, a nawet wbrew jego woli – w ramach przymusu medycznego. Jest on stosowany m.in. w związku z chorobami zakaźnymi. Formami szeroko rozumianego przymusu medycznego, które mają istotne znaczenie w kontekście epidemii, są: kwarantanna, nadzór sanitarno-epidemiologiczny, hospitalizacja i izolacja.
W
Polsce, podobnie jak w innych państwach, występuje epidemia
zakażeń
koronawirusem SARS-CoV-2. Epidemia oznacza wystąpienie na danym
obszarze zakażeń lub zachorowań na chorobę zakaźną w liczbie
wyraźnie większej niż we wcześniejszym okresie albo wystąpienie
zakażeń lub chorób zakaźnych dotychczas niewystępujących.
Choroba
zakaźna to choroba, która została wywołana przez biologiczny
czynnik chorobotwórczy. Natomiast zakażenie to wniknięcie do
organizmu i rozwój w nim biologicznego czynnika chorobotwórczego.
Na podstawie Rozporządzenia
Ministra Zdrowia z dnia 13 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na
obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego
(Dz. U. z 2020 r., poz. 433) od 14 marca 2020 r. do odwołania na
obszarze Rzeczypospolitej Polskiej ogłoszono stan zagrożenia
epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. Stan ten
został odwołany z dniem 20 marca, natomiast na podstawie
Rozporządzenia
Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na
obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii
(Dz. U. z 2020 r., poz. 491) [...]