12 maja Dniem Pielęgniarek i Położnych

Pielęgniarki i pielęgniarze środowiskowi oraz opieki długoterminowej razem z pozostałymi przedstawicielami tego zawodu, obchodzą swoje święto 12 maja, w Międzynarodowym Dniu Pielęgniarek i Położnych.

Choć profesja ta stanowi największą grupę zawodową w sektorze ochrony zdrowia na świecie (59%), to wiele krajów, w tym również Polska, boryka się ze zbyt małą liczbą pielęgniarek i pielęgniarzy w stosunku do zapotrzebowania. Co mówią o sobie? Za co kochają swoją pracę, a co uznają w niej za najtrudniejsze? Co chcieliby przekazać tym, którzy stoją przed decyzją o wyborze studiów i zastanawiają się nad kształceniem w kierunku pielęgniarskim?

Rok 2020, zgodnie z decyzją Światowej Organizacji Zdrowia, obchodzony jest jako Rok Pielęgniarek i Położnych. Na całym świecie podejmowane są w związku z tym inicjatywy, które mają zachęcić do studiowania pielęgniarstwa i podejmowania pracy w ochronie zdrowia. Cel ten jest tym bardziej ważny w odniesieniu do Polski, gdzie na tysiąc mieszkańców przypada zaledwie 5,1 pielęgniarek. Plasuje to nasz kraj na jednej z najniższych pozycji w Europie pod względem wskaźnika stosunku liczby pielęgniarek do mieszkańców. Choć co roku w Polsce wydawanych jest około 5 tysięcy praw do wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej, zapotrzebowanie na opiekę pielęgniarską jest jeszcze większe i stale rośnie w związku z procesem starzenia się społeczeństwa. Prawie 70% osób starszych w Polsce wskazuje na długotrwałe problemy zdrowotne lub choroby przewlekłe, co może wiązać się z koniecznością objęciach ich pielęgniarską opieką długoterminową w domu w przyszłości.

Aktualnie dostępnych jest kilkanaście specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa. Ich wyodrębnienie świadczy o tym, jak różnorodna jest to praca i jak wielu kompetencji wymaga. W 2017 r. jedną z najczęściej wybieranych przez pielęgniarki specjalizacji i kursów kwalifikacyjnych było pielęgniarstwo opieki długoterminowej. Stąd też wiedzę właśnie z tego zakresu pielęgniarki i pielęgniarze mogą poszerzać podczas szkoleń w ramach Akademii Opieki Długoterminowej, której organizatorem jest Nutricia Polska. Czym jednak powinni kierować się absolwenci pielęgniarstwa decydując się właśnie na taką specjalizację?

Pielęgniarka opieki długoterminowej to nie bierny wykonawca, ale pełnoprawny członek zespołu terapeutycznego w pełnym tego słowa znaczeniu. Pielęgniarka nie tylko realizuje świadczenia pielęgnacyjne, ale także przygotowuje chorego i jego rodzinę do samoopieki i samopielęgnacji. Pomaga w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych związanych z samodzielnym funkcjonowaniem, edukuje chorych oraz członków ich rodzin – wyjaśnia Iwona Markiewicz, pielęgniarka z 35-letnim stażem, pełniąca funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa opieki długoterminowej. – Pielęgniarka musi posiadać nie tylko dużą wiedzę i doświadczenie, ale musi również wykazać się kreatywnością. np. żeby podłączyć kroplówkę nie szukamy w domu „stojaka na kroplówki”, tylko wieszaka na ubranie albo zdejmujemy obrazek ze ściany i mamy rozwiązanie – dodaje.

Jak przekonuje Alina Kaczor, pielęgniarka z blisko 20-letnim stażem pracy, aktualnie pielęgniarka koordynująca Nutrimed, prowadząca warsztaty dla pielęgniarek w ramach Akademii Opieki Długoterminowej, ważne, by podejmując decyzję o specjalizacji brać pod uwagę własne predyspozycje, ale i ograniczenia – Każdy z nas ma mocne strony i powinien je rozwijać. Nietrudno dostrzec istotne różnice decydujące o specyfice pracy pielęgniarek środowiskowych i długoterminowych. Opieka nad pacjentami długoterminowymi niesie ze sobą więcej trudnych sytuacji, zarówno pod kątem medyczno-klinicznym, jak i wynikających ze środowiska, w jakim pacjent jest leczony. Jeśli ktoś lubi być w bliskim kontakcie z ludźmi, rozmawiać i przekazywać wiedzę przez szkolenia, powinien próbować sił na samodzielnym stanowisku czyli np. w opiece długoterminowej czy środowiskowej.

Czytaj także: Brakuje nam położników