Wyposażenie sali operacyjnej XXI wieku do zabiegów techniką laparoskopową

Narzędzia, akcesoria i urządzenia laparoskopowe

Narzędzia laparoskopowe powstały na bazie klasycznych narzędzi chirurgicznych. Mogą być jedno- lub wielorazowe. Te wielorazowe muszą być zbudowane tak, aby z łatwością można je było poddać procesowi sterylizacji (fot. 1). Składają się z trzech części: izolowanego płaszcza, metalowego wkładu zakończonego częścią roboczą oraz z uchwytu, czyli tzw. „rączki” z blokadą lub bez. Zazwyczaj uchwyt wyposażony jest w pokrętło umożliwiające obrót narzędziem wokół własnej osi i zakończenie, do którego można podłączyć kabel diatermii. Ponadto niektóre posiadają wyginane końcówki, np. do operacji met.SILS.

Instrumentarium laparoskopowe obejmuje szeroki asortyment narzędzi, do których należą:

• igła Veressa – służąca do wytworzenia odmy otrzewnowej;
• trokary – składające się z zewnętrznej kaniuli/rurki oraz ostro zakończonego wewnętrznego trzpienia (przecina powłoki, umożliwiając wprowadzenie kaniuli). Trokary posiadają system zastawek i uszczelek zapobiegających ucieczce dwutlenku węgla z jamy otrzewnej. Powierzchnia kaniuli może być gładka, karbowana lub z balonem na końcu. Dwa ostatnie rodzaje zapobiegają wypadnięciu trokarów podczas pracy;
• graspery – służą do podtrzymywania tkanek lub narządów. Jest to bardzo zróżnicowana grupa narzędzi. Mogą być atraumatyczne lub z ząbkami, posiadają różne zakończenia robocze, np. grasper jelitowy;
• disektory – narzędzia służące do preparowania;
• nożyczki;
• imadła laparoskopowe;
• klipsownice laparoskopowe;
• system ssąco-płuczący;
• haczyki – elektrody do koagulacji;
• retraktor – narzędzie służące do odsuwania/podtrzymywania narządów, np. retraktor do podtrzymywania wątroby;
• endostaplery.