Projekt EcoQUIP+ – kolejne podejście do innowacyjnych zamówień publicznych

We wspomnianym wcześniej projekcie LCB-Healthcare, Szpital Powiatowy w Rawiczu (polski lider projektu) zastosował właśnie koszty użytkowania jako jedno z kryteriów wyboru. Okazało się, że wybór produktu o najniższej cenie zakupu byłby droższy o 20%, jeżeli weźmie się pod uwagę koszty całkowite. Najtańsze ubrania były bowiem dużo mniej trwałe, co za tym idzie − musiano by w bardzo krótkim czasie ponowić zakup. To inne podejście do kupowania oznaczało per saldo istotne oszczędności. A oszczędności te były jeszcze większe, kiedy okazało się, że zakupione ubrania były noszone przez personel przez dłuższy okres, niż wynikało to z gwarancji producenta. Wcześniejsze doświadczenia – wybór ubrań na podstawie jak najniższej ceny zakupu – były niedobre. Takie ubiory wymagały dużo większych nakładów na utrzymanie i ciągłe naprawy. Dotyczyło to szczególnie kieszeni, które były bardzo źle przyszywane, co sprawiało, że wciąż trzeba było je doszywać. Niby nic, ale jak się okaże, że praktycznie każdą bluzę trzeba co kilka dni albo tygodni naprawiać i zszywać rozdartą kieszeń, robi się z tego całkiem spory koszt. Ktoś musi znaleźć przybory, usiąść, przyszyć, a i tak ma świadomość, że w niedługim czasie będzie robić to samo. Teoretycznie nic takiego, ale można sobie wyobrazić, że tego typu zupełnie niepotrzebne, drobne czynności będą wpływać na poziom motywacji i frustracji osób, które mają zajmować się chorymi, a nie szyciem. Poza tym ubrania kupowane po najniższej cenie nigdy nie „dożywały” do końca okresu gwarancyjnego. Zysk, będący pochodną zakupu lepszych ubrań uszytych z wytrzymalszego materiału, był więc dużo wyższy niż wspomniane 20%. Personel był zachwycony jakością nowych ubrań. W trakcie okresu testowego pojawiały się głosy mówiące o tym, że pracownicy chcą tylko te nowe, bo są one dużo wygodniejsze, wytrzymalsze, szybciej schną, a komfort ich noszenia jest wyższy. Do wspomnianych zysków należałoby więc doliczyć zadowolenie ludzi. A ws...