Oddziały intensywnego nadzoru kardiologicznego − aktualne rozwiązania technologiczne

Struktura oddziału

Podstawowym elementem determinującym wielkość oddziału intensywnego nadzoru kardiologicznego jest potrzebna liczba łóżek. Najmniejsza wymagana przy kontraktowaniu świadczeń przez Narodowy Fundusz Zdrowia to cztery. W takim przypadku najczęściej wydzielane są jedna lub dwie sale chorych i odpowiednio w tym celu dostosowywane. Od czerwca 2006 roku obowiązuje norma 14 m² powierzchni na każde łóżko intensywnego nadzoru kardiologicznego (9). Wydaje się, że przy obecnym zaawansowaniu technologicznym norma ta powinna być identyczna jak dla oddziałów intensywnej terapii anestezjologicznej, tj. co najmniej 18 m² w sali jednoosobowej i 16 m² w salach wieloosobowych.

Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne zaleca, aby 4-5 łóżek intensywnego nadzoru przypadało na każde 100 000 mieszkańców lub 10 łóżek na każde 100 000 porad udzielanych rocznie w szpitalnej Izbie Przyjęć (7). Są to dość ogólne zalecenia i nie w każdych okolicznościach przydatne. Przykładem mogą być duże miasta posiadające kilka szpitali z oddziałami kardiologicznymi. Naszym zdaniem łóżka intensywnego nadzoru kardiologicznego powinny stanowić 10-15% wszystkich łóżek kardiologicznych w szpitalu. Przy planowaniu i budowie większych oddziałów intensywnej terapii kardiologicznej warto wziąć pod uwagę kilka sugestii:

• Oddział powinien być usytuowany na tym samym poziomie co: Izba Przyjęć, Pracownia Hemodynamiki, Zakład Radiologii, tomograf komputerowy i rezonans magnetyczny oraz jak najbliżej Bloku Operacyjnego Kardiochirurgii.

• Sale chorych powinny być jedno- lub co najwyżej dwuosobowe, zamykane i częściowo przeszklone w celu optymalnej obserwacji chorych. Takie rozwiązanie zapewnia poczuci...