Współpraca między szpitalnym oddziałem ratunkowym a blokiem operacyjnym

W artykule przedstawione są wybrane elementy, które determinują wysoką jakość opieki medycznej na etapie szpitalnego oddziału ratunkowego u pacjentów wymagających operacji.

Coraz więcej krajów na świecie wprowadza medycynę ratunkową jako podstawową specjalizację, zauważając taką potrzebę w opiece zdrowotnej (1). W Polsce specjalizację z medycyny ratunkowej można zdobyć już od 20 lat. Widoczne są więc jej istotne elementy w codziennej pracy. W artykule przedstawione są wybrane elementy, które determinują wysoką jakość opieki medycznej na etapie szpitalnego oddziału ratunkowego u pacjentów wymagających operacji.

Lokalizacja SOR-u i bloku operacyjnego w szpitalu

Szpitalny oddział ratunkowy (SOR) w Polsce posiada regulacje prawne, które opisują minimalne wymagania dla jego funkcjonowania. Aktem prawnym wykonawczym, zawierającym standardy dla SOR-u, jest rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie szpitalnego oddziału ratunkowego, odwołujące się do Ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (2, 3). Jedna z regulacji wskazuje na konieczność usytuowania SOR-u „na poziomie wejścia dla pieszych i podjazdu specjalistycznych środków transportu sanitarnego, z osobnym wejściem dla pieszych oddzielonym od trasy podjazdu specjalistycznych środków transportu sanitarnego” (2), co jest niezwykle ważne w kontekście dostępności i szybkości działania. Nie ma takich przepisów prawnych, jeśli chodzi o usytuowanie bloków operacyjnych. W centrach urazowych (CU) w Polsce ponad połowa bloków operacyjnych jest na innym piętrze niż SOR. Powoduje to wydłużony czas wewnątrzszpitalnego transportu chorego [...]

Ten materiał dostępny jest dla Subskrybentów.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną Subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas