Oddziały Anestezjologii i Intensywnej Terapii w dobie pandemii COVID-19

Jak wygląda sytuacja pacjentów, którzy potrzebują intensywnej terapii z przyczyn innych niż ostre zapalenie płuc powodowane SARS-CoV-2? Czy taka dwutorowość w działaniu jest możliwa w panującym systemie?

W sytuacji pandemii COVID-19, która w naszym kraju rozwinęła się na przełomie marca i kwietnia, cała uwaga była skierowana na organizację tzw. szpitali jednoimiennych dedykowanych dla chorych z COVID-19. Jednocześnie pozostałe szpitale wykonywały planowane funkcje w bardzo ograniczonym zakresie lub praktycznie je zawieszały, za wyjątkiem oddziałów intensywnej terapii, które w tym czasie funkcjonowały i nadal funkcjonują zgodnie z przeznaczeniem, czyli leczeniem chorych w bezpośrednim zagrożeniu życia. Niestety, poza danymi na temat chorych na COVID-19 nie posiadamy bieżących rejestrów przyjęć do Oddziałów Anestezjologii i Intensywnej Terapii, a tylko taka ciągła analiza dałaby odpowiedni wgląd w ogólną sytuację. Jak dotychczas w żadnym okresie pandemii nie groziła nam, i mam nadzieję, że nadal nie zagrozi, niewydolność intensywnej terapii, i pomimo ogólnego wzrostu zachorowań na COVID-19 w ostatnich dniach, liczba hospitalizowanych w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii z powodu COVID-19 pozostaje, według mojej wiedzy, na stałym, niezwiększającym się poziomie.

Niestety na stałym poziomie pozostaje także liczba zgonów z powodu COVID-19. Nie traktowałbym tych doniesień jako wskaźników stabilności sytuacji. Niewiele z tzw. jednoimiennych szpitali w Polsce posiada na tyle nowoczesną strukturę, która umożliwiałaby dwutorowość działania – to znaczy podział intensywnej terapii na strefy zakażone i wolne od zakażenia oraz równoległe leczenie pacjentów z COVID-19 i bez zakażenia. Do tych nielicznych należy nowa siedziba Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, gdzie już rozpoczął się proces tzw. „odmrażania”, czyli powrotu ...